Mijn schilders top-10
1. Vermeer
Geen originele keuze natuurlijk, bijna elke schilder vindt Vermeer interessant. Het is de eerste vroege (17e-eeuwse) schilder waarvan de composities echt prachtig afgewogen zijn. Bovendien is Vermeer qua kleur zo mooi, als je de zaal van Rijksmuseum binnenkomt, waar onder andere De Brieflezende Vrouw hangt, valt onmiddellijk de ongelofelijke helderheid op.
2. Dick Ket
Elke fatsoenlijke naoorlogse schilder heeft een flinke tik van Ket meegekregen. Die rare obsessie van hem met details, de vreemde besloten sfeer, dat melancholieke. Het heeft waarschijnlijk ook te maken met zijn ziekte en zijn vroege dood, dat die schilderijen iets extra’s krijgen.
3. Claeszoon Heda
Pure sfeer. Prachtig, die monochrome kleuren die zo zacht tegenover elkaar staan. Ook een schilder met een hele efficiënte toets. Je ziet dat de schilderijen hem weinig moeite hebben gekost.
4. Degas
Deze Franse brombeer (hij was een sjagrijn van jewelste) is geleidelijk aan een van mijn favoriete schilders geworden. Met een paar vegen zo’n wereld schilderen, geweldig. Nergens uitsloverig, altijd vervloeiend, verrassend, gemakkelijk. De hedendaagse Franse schilder Antoine Vincent is een van de weinige hedendaagse schilders die soms in de buurt komt (zie nieuwsblok).
5. Zurburan
Boerse, eenvoudige stillevens heeft deze schilder gemaakt. Niemand kan een wit ei zo schilderen als Zurburan. Cees Noteboom is ook Zurburanfan en heeft een heel leuk boekje over hem geschreven, dat ik iedereen kan aanraden.
6. Camille Corot
Echt 19e-eeuws, als ik in Frankrijk ben en ik zie bijvoorbeeld de Limousin, moet ik altijd aan Corot denken. Dat zilverachtige licht. Ga maar eens met zo weinig kleur zo veel licht schilderen. Werkelijk de meester van de grijstint.
7. Siméon Chardin
Mooie voornaam. Dat nonchalante van deze schilderijen, terwijl Chardin toch moeizaam werkte, naar het schijnt. Het summiere licht, maar ook het drama van een geschoten haas weet Chardin prachtig te vangen.
8. Jan van Tongeren
Ik ben heel jaloers op dit soort rustige, weloverwogen schilders. Loeistrak zijn de stillevens van Van Tongeren. Hoogste tijd voor een grote museale presentatie van zijn werk. Zeer goed van stofuitdrukking.
9. Raoul Hynckes
Van alle 20e –eeuwse schilders lijkt Hynckes het meest vanuit een theoretisch programma te schilderen. Sterfelijkheid en schoonheid worden door Hynckes in een dramatisch licht geschilderd. Hynckes stileert heel mooi. Net als bij Helmantel, is Hynckes’ verwantschap met de 17e-eeuwers evident.
10. Balthasar van der Ast
Niet eens technisch uitmuntend, maar zo lieflijk en klein. Zijn schelpjes en besjes, kleine schaaltjes en vlindertjes brengen je naar een wonderlijk paradijs.
